Koudum, Friesland, 15-5/22-5-2020

Heel de wereld is in de ban van het coronavirus, https://en.wikipedia.org/wiki/COVID-19_pandemic

Iedere inwoner van alle landen heeft beperkingen opgelegd gekregen, dit om het virus in te dammen en zo weinig mogelijk mensen te besmetten. Het is een vreselijk virus waar veel mensen aan overlijden. Hierdoor zit er een trip in de meivakantie dit jaar niet in. We hadden voor deze vakantie een trip uitgestippeld, Oost-Duitsland, Polen, Tsjechië, maar dat gaat nu niet lukken. De moeder van Ton is op 3 april aan de gevolgen van het coronavirus overleden, op 30 april zou ze 93 zijn geworden, een gezegende leeftijd, daar mogen we niet over mopperen. Maar de manier waarop het gegaan is, dat is wel in en in triest. Geen afscheid kunnen nemen, geen laatste knuffel, een crematie met een beperkt aantal mensen,  geen hand op elkaars schouder kunnen leggen, geen knuffel. Maar goed, genoeg gejammerd. We hadden de meivakantie al ingeleverd, zouden niet gaan. Ton moest ivm het teveel aan uren van vorig jaar verplicht 1 week opnemen, ik zou gewoon werken. Maar dan gaat Nederland een beetje van slot af, we mogen weer wat meer onderweg zijn, als we gezond zijn, geen klachten of koorts hebben en de recreatie is vrijgegeven mits men zelfvoorzienend is, want de sanitair gebouwen zijn dicht. Verder is het nog steeds 1,5 meter afstand houden van niet gezinsleden. Dan begint het, zullen we wel, zullen we niet. Knoop doorgehakt, camper uit de stalling en het wordt een weekje Friesland. Reserveren doen we normaliter niet, maar nu gaan natuurlijk de meeste camperaars aan het rijden.  Voor een week een plekje gereserveert op Camping De Kuilart in Koudum. https://koudum.nl/

Vrijdag 15 mei

Om 10.45. zijn we reis klaar en gaan we richting Friesland, het is twee uur rijden, niet druk op de weg , koffie stop en om 13.15 rijden we de camping op. Bij de reservering hebben we het kenteken door gegeven en de slagboom reageert perfect en gaat open, we kunnen zonder te melden door rijden naar ons "stekske" voor de komende week. Gelet op het feit dat Ton graag een hengeltje uitgooit, heb ik een plekje op een camperplek aan het water geboekt. Kosten € 164,00 voor een 1 week comfortplaats.

We staan coronaproef, alles staan ver genoeg uit elkaar en het is niet druk.

Ton is niet zo in zijn hum, er is geen visstek, huh? We staan aan het water, hoezo geen visstek? Hij denkt dat hij niet op de steiger mag gaan zitten vissen.  Ik zeg: "dan ga maar naar de receptie een andere plek vragen." Dat doet hij. Even later komt hij terug, big smile, geen probleem er mag op de steigers gevist worden.  Mooi, kunnen we blijven staan.  We zijn al eerder op deze camping geweest, voor jaren terug en er is veel veranderd. Ze zijn veel meer op de watersport gericht nu, overal zijn aanlegsteigers gelegd en de mooie rietoevers zijn weg.  Nadat we ons geïnstalleerd hebben ondernemen we niets meer, rust en lekker gaan zitten lezen.  Een werknemer van de camping komt voorbij, stopt en wijst ons op het nest van een zeearend aan de overkant in de boom. Een zit op het nest en de andere zit boven in de top van de boom.  Met de verrekijker zijn ze te zien, wat een prachtige dieren.

Het weer is een beetje halen en brengen, veel bewolking, wind, maar toch goed genoeg om buiten te kunnen zitten en ook nog buiten te koken en te eten. De avond in de camper doorgebracht.

Zaterdag 16 mei.

Om 06.00 gaat mijn visser uit de veren om een hengeltje uit te gooien. Mooi, maar ik draai me nog een keertje om. Tegen 08.00 ga ik er ook uit, wassen aankleden en poolshoogte nemen op de steiger. Gelukkig is het vroeg opstaan niet voor niets geweest, ze bijten prima, 24 stuks schoon aan de haak.

Ik loop naar de campingwinkel voor brood. Jammer genoeg hebben ze alleen afbakbrood en geen vers. Het zijn geen Frans croissantjes! Na het ontbijt de fiets op, op zoek naar een bakker in Koudum. Snel gevonden en een vers half brood gekocht. Dat is beter. Koudum is een lief oud dorpje met prachtige pandjes. Er staat een stevige wind, maar het is goed te doen. Door het uitgestrekte weidelandschap van Friesland naar Hindeloopen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Hindeloopen 

Wat een juweeltje is dit zeg!  We komen langs het eerste Friese schaatsmuseum https://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Friese_Schaatsmuseum Het is open, vreemd, musea zijn toch gesloten. Fietsen tegen het hek en naar binnen. Het blijkt een combi te zijn, op de bovenverdieping is het museum, dat is dus gesloten, beneden is een winkel met souvenirs, Hindeloopens schilderkunst,

aan de rechterkant ook nog een pannenkoekenrestaurant. Er staat een vriendelijke man achter de toonbank, ik koop twee aardewerk kippetjes voor in de keuken. We krijgen van hem een mooi boekje van route.nl cadeau. In dit boekje staan wat knooppuntenroutes in Friesland, Groningen en Drenthe. Kei bedankt en succes dit seizoen, hopelijk keert het tij ten gunste voor de economie. Fiets weer op en een tochtje door het pittoreske plaatsje gemaakt.

Op een bankje bij de haven eten we een portie kibbeling

Dan weer op het stalen ros en de terugweg gaat over een fietspad wat ligt pal naast natuurgebied de Heanmar.

Terug op de camping is het weer tijd om te relaxen, boek, haakwerk en genieten van alle boten die voorbij varen. Na het eten gooit Ton nog een hengeltje uit, verder nog wat tv gekeken en de blog bijgewerkt. Dag twee zit er op.

Zondag 17 mei.

Na het ochtendritueel stappen we op de fiets en gaan we richting Stavoren.  De zon schijnt en het fietspad biedt veel vergezichten over het uitgebreide Friese land. We komen door het pittoreske dorpje Molkwerum https://www.frieslandwonderland.nl/friesland/plaats/molkwerum

We hebben de wind tegen, maar na stevig doortrappen gaan we het bruggetje bij Stavoren https://nl.wikipedia.org/wiki/Stavoren over.

We fietsen naar de dijk, fietsen omhoog en kunnen een blik werpen op het IJsselmeer.https://nl.wikipedia.org/wiki/IJsselmeer

We vinden het dorpje Stavoren minder pittoresk dan Hindeloopen, dat heeft toch wat meer charme. Na wat kris kras door de straatjes gefietst te hebben komen we bij de oude haven. Daar staat het standbeeld van het vrouwtje van Stavoren. We hebben er allebei van gehoord, vaag zegt het ons iets, maar dan houdt het op. (ken je klassiekers)  Gelukkig staat er een bord met tekst en uitleg. https://nl.wikipedia.org/wiki/Het_Vrouwtje_van_Stavoren

Het is toch triest om te zien dat alles in de dorpjes  waar we de afgelopen dagen geweest zijn, gesloten is.

De mensen moeten het hebben van het toerisme en er is gewoon geen zak te doen. Alles zit potdicht, overal zie je de a-viertjes met ivm de coronamaatregelen zijn we tot nader order gesloten.  Het is toch echt te hopen dat dit gedoe snel voorbij is ander blijft er van de hele economie niks over en komen er veel mensen in de problemen.  Diep triest.  Duimen. We bestijgen ons stalen ros weer en via de knooppuntenroute

gaan we terug naar de camping. We fietsen op de camping door naar achteren, daar staat een uitkijktoren met een mooi uitzicht op het achterliggende natuurgebied. Dit is nu een grote broedplaats van vogels.

De rest van de dag brengen we door in en rond de camper, wat lezen, luieren, Ton gooit 's avond nog een hengeltje uit en vangt er nog een stuk of tien.

Maandag 18 mei

De planning was om vandaag naar Bolsward te gaan, maar om 10.30 is de uitvaart van de vader van Kirstin, die is via een livestream te volgen, dus we blijven hier. De vader van Kiristin was een markante persoonlijkheid met heel veel creatieve talenten. Het is maar goed dat hij niet gestorven is in de tijd van moeder van den Boom, want dan had hij niet zo'n mooi afscheid kunnen hebben als nu. Toen was de tijd die de afscheidsdienst mocht duren nog beperkt, dit door het groot aantal overledenen. Nu kan het een dienst zijn met diverse sprekers en kunnen ze de tijd eraan besteden die de man verdiend. Na de dienst pakken we de fiets en gaan we boodschappen doen in de supermarkt en bij de bakker in Koudum. Terug wat houthakkertjes verorberen als lunch en dan de fiets op voor de dagelijkse beweging. We nemen de knooppuntenroute die langs het water de Morra  en de Kleine Polle loopt naar Hemelum,

dan via Bakhuizen, Mirns, door het bosgebied naar Rijs en vervolgens binnendoor naar de camping. De rest van de dag wordt gevuld met haken, lezen en vissen. 's Avonds de blog bijgewerkt en wat tv gekeken, vroeg het mandje in, want de hele dag buiten maakt toch slaperig.

Dinsdag 19 mei.

Ton is weer, zoals iedere morgen dat we hier zijn weer voor 06.00 uit de veren om te gaan vissen. Het kan me nog steeds niet bekoren, ik vind mijn bed toch lekkerder. Rond de klok van 08.00 kom ik er uit, ik heb uiteindelijk vakantie. In een normale werkweek loopt die wekker om 05.15 af. Na het gebruikelijke ochtendritueel gaan we de fiets op naar Bolsward. Volgens internet een mooie Hanzestad. Het is wederom een prachtige fietsroute.

 Rijkelijk bloeiende bermen, langs een vaart , het fietst zo rustig.

Er staat wel weer een pittige windje, we zijn blij met onze elektrische fiets. Eerlijk gezegd denk ik dat we het anders niet in onze bol gehaald hadden om met deze wind naar Bolsward te fietsen.

De route gaat via Jopie Huismans Workum. Zo jammer dat het museum gesloten is ivm de corona. Gelukkig zijn we er voor jaren terug geweest en hebben we zijn schilderkunst kunnen bewonderen. Zo mooi!

Via het sluisje komen we Workum binnen. 

We fietsen door en de route leidt via het dorpje Parrega ( 1 lange straat met wederom een vaart er naast)  en Tjerkwerd

naar Bolsward. https://nl.wikipedia.org/wiki/Bolsward

Heel eerlijk gezegd valt de stad me tegen, ik had me er heel wat van voorgesteld, een oude Hanzestad, grachtjes, klopt is er allemaal ook de oude grachtenpandjes, maar het is toch niet wat ik dacht.

We fietsen wat door het centrum en komen uit bij de Broere kerk. Deze kerk is op 8 mei 1980 afgebrand in, bewaard als ruïne en in 2006 voorzien van een glazen dak. Prachtig gedaan.

We zetten ons even op een bankje en het blijkt dat we op een bankje zitten dat in 1989 is gemetseld door een aantal metselaars komend  verspreid door heel Nederland die meededen aan het Nederlands kampioenschap bakstenen metselen. Ik had er geen idee van dat dit kampioenschap bestond, sterker nog; het bestaat nog.https://www.metselwedstrijden.nl/historie/overzicht-projecten/ Het bankje staat op het Broereplein bij de kerk

Onze magen beginnen zich zo langzamerhand te melden, kijken of er hier ergens een broodje kunnen scoren en wat te drinken. Alle horeca is ook hier dicht, maar wie weet hebben ze iets van een take away. Bingo, we komen langs een lunchroom en deze man kan ons twee broodjes en twee blikjes chocomel verkopen. Mooi, buiten op een bankje peuzelen we het op. Na het versterken van de inwendige mens , de fiets weer op en richting Koudum. O wacht een Hema, stoppen. Vanmorgen heb ik op internet gehoord dat de mondmaskers van de Hema erg goed zijn en bijna niet onderdoen voor de medische maskers. Aangezien in het openbaar vervoer deze maskers verplicht zijn, het camperseizoen hopelijk nog lang is en we ook nog wel een keer in Duitsland boodschappen willen doen ( daar zijn ze in de winkels verplicht) ga ik naar binnen en koop een pakketje van 10 stuks ( hoppa € 8,50). Het meisje aan de kassa begint een babbeltje over het coronavirus en net zoals de man in de lunchroom hebben ze geen idee wat het inhoud. Het is hier in Friesland echt de ver van mijn bed show. Ze hebben hier geen corona, kennen het van de tv, maar verder niet. Het leven gaat hier gewoon door zegt de kassière, we houden ons aan de regels, maar er zijn hier geen minder mensen op straat dan anders. De man van de lunchroom begreep het ook niet, ja de vriendin van zijn schoonvader is terminaal en moet naar een verzorgingshuis, maar als ze dat doen mogen ze niet meer op bezoek! Dus blijft ze thuis. Ik begrijp nu dar er mensen zijn die niets begrijpen van de beslissingen in Den Haag. Ze hebben hier geen corona. Houden zo!!

In Workum is de brug van de sluis dicht en moeten we even wachten. Mijn oog valt op een blauwe tegel die in de muur gemetseld is.

 Het vertelt het verhaal van schipper Hendrik Pruyt.

Tegen half drie zijn we terug op de camping en de km teller geeft aan dat we 52,8 km gefietst hebben. Dat is niet niks met al die open vlakte en die wind hier. Dat hebben we goed gedaan, maar nu lui in de stoel met een bak koffie en een boek.

Na het eten volgt het normale ritueel, Ton gooit nog een hengeltje uit en ik werk de blog bij, nog wat voor de tv hangen en ons mandje in. Tot morgen.

Woensdag 20 mei

Lamballendag!

Mijn man vergeet zo nu en dan dat hij iets aan zijn voet heeft. Dat siert hem, maar zo nu en dan moet hij dat bekopen. Het is nu nu. Die 52 km van gisteren eist vandaag zijn tol, hij heeft er flink last van. No problem, dan doen we een dagje niets actiefs. Er is iets wat toch wel erg bevreemd. In de haven liggen grote jachten van Friesland Boating, die te huur zijn. Vanmorgen terug van het sanitair gebouw ( open ivm dagtoerisme) kwamen we er langs en kreeg er een huurder uitleg hoe de boot werkt. Het is werkelijk niet te geloven. Er werd hem uitgelegd hoe hij de boot vast moet leggen aan de steiger. Nee het touw niet zo, dan krijgt u het er niet meer af, zo moet u dat doen. Dat gaat varen!!!  Dat het mag, op de Friese wateren is het hartstikke druk, daar is me toch een vaarverkeer op en dan mag iemand die nog niet eens weet hoe hij een touw om een bolder moet gooien gewoon met zo'n groot jacht zonder enige ervaring het water op?? Holland stikt van de meest onzinnig regeltjes, we komen er in om en dit mag dan ??? Vreemd! 

Ton brengt de dag lezend en tekenend door en ik lezend en hakend. Niks mis met zo'n dag , lekker een beetje kneuteren, morgen weer nieuwe kansen.

Donderdag 21 mei (Hemelvaart)

De planning was om naar Sneek te fietsen, maar dat wordt ongeveer dezelfde aantal kilometers als naar Bolsward, dus dat doen we maar niet. Ton zoekt een knooppuntenroute uit van 32 km, dat moet kunnen. Vissen zit er vanmorgen niet in voor hem, er ligt een zeilboot op zijn visstek. Na het ontbijt gaan we er op uit. Het wordt direct na de camping bij Galamadammen al lastig.

In het begin fietsen we langs het meer, nu niet wat we de afgelopen week gewend zijn voor wat betreft de mooie fietspaden, we fietsen gewoon op de openbare weg. Wel weer via mooi kleine dorpjes oa Kolderwolde, Aldegea

Elahuizen, het meer Fluessen, Ypecolsga, Balk,

 in Balk fietsen we verkeerd, missen een knooppunt, dus de route wordt iets langer.

We fietsen langs het Slotermeer op  weer terug naar Ypecolsga, dan naar Harich, en komen uit in Rijs, bij het Rijser bos. Daar hebben we even een pitstop.

 van Rijs terug naar de Galamadam en de camping , we hebben 42 km op de teller

Pfff daar is het een drukste van jewelste,  de camperplekken en het veldje voor ons staan vol, de passantensteiger ligt vol, een hoop kinderen in het water. Niks corona hier. We zijn toch heel blij dat we morgen naar huis gaan en niet in deze drukte blijven. De mensen hier begrijpen niks van het hele coronagedoe, maar wij hebben andere ervaring, dus morgen mooi naar Beers, weekend thuis, 3 daagjes werken en dan volgend weekend naar de Willige waard bij Lopik. 

Vrijdag 22 mei

Ik word wakker van de regen op het dak, mooi dan vind ik het nooit erg om naar huis te gaan. Het stelt trouwens niet veel voor, er volgt nog wat gerommel van Wodan en dat is alles. Na het ontbijt, ons huuske gepoetst, rijklaar gemaakt en naar huis.  Om 12.31 zijn we er, camper leeg, wasmachine aan en terug naar de orde van de dag. Tot volgende week in Willige waard.