Vianden- Heudicourt sous les Côtes -  Cublize- Bagnols sur Ceze

Zaterdag 28-8-2021 Beers-Vianden  289 km

Om 10.20 rijden we Beers uit. De Garmin stuurt ons over Duitsland, hopelijk hebben we niet te veel bauwstelles.

Nou dat valt deze keer reuze mee, alleen wordt het een grote puinbak bij  Francorchamps. Daar is dit weekend de formule 1 race. De file is rond de 15 km en we staan veel stil. Ik weet niet, maar ik zou het toch anders geregeld hebben. Ik zou de rijbanen gesplitst hebben, afgezet met pionnen en het verkeer voor het circuit over de rechterbaan geleid hebben en al het andere over de linker.

Het is een komen en gaan van politiewagens en -motoren, maar die rijden alleen maar op en neer, regelen niks. Twee heli’s zwermen door de lucht. Maar dat is het dan.

Als we de afslag naar het circuit voorbij zijn, is ook alle ellende voorbij en kunnen eindelijk weer rijden. Mijn lieve wederhelft heeft al vanaf het begin van de file een humeur ver beneden peil en er deugt niks meer. Dat gaat, denk ik, vandaag ook niet meer veranderen.

Toen we in Beers vertrokken gaf de Garmin aan, dat we om 13.32 in Vianden https://www.visitluxembourg.com/nl/ardennen/vianden zouden arriveren, dat ging niet lukken nie, om 16.08 rijden we Vianden binnen. We gooien eerst de tank vol met diesel en dan eindelijk om 16.25 zijn we op de plek van bestemming. Het is een mooie CP, direct aan het water, vlakbij het centrum en het kasteel van Vianden.

Pip heeft het goed gedaan, 6 uur netjes op de bank aan de gordel gelegen, 1 tussenstop en nu moet ze zich even uitleven. Dat mag, plek genoeg hier.

Ik loop naar voren om gaan te betalen (€ 15,00 pn) en als ik de 5 munten van €2,00 in de automaat heb, komt er een man aan die zegt dat we niet hoeven te betalen. Huh? Wat blijkt, door het hoge water, zijn er stroompalen die het niet doen en het water is besmet met een of andere bacterie. Dat moet eerst 10 minuten gekookt worden voor het gedronken kan worden. We hebben zelf voldoende water aan boord, dus daar hebben we geen last van.

Ik druk op de retourknop en neem het geld weer mee. Straks toch nog maar eens aan andere vragen of het klopt. Wij staan overigens bij een stroompaal die prima levert, niks aan de hand. Nog aan een andere CP gast gevraagd, hoe het zit met betalen en geeft ook aan dat het gratis is.

Na het eten nog een stuk met Pip langs de Our gewandeld en de, ook hier is er schade van de wateroverlast van enkele weken geleden. In Vianen is aan twee kanten een stuk van de kademuur ingestort.

De omheiningen van de tuinen hangen nog vol met gras en rommel, er liggen parasolstandaards in de rivier, voorbij de CP ligt een dikke plastic buis en een tuinstoel. De avond voor de tv doorgebracht. Overigens al zappend, want er was geen reet op. Zin een potje Skibo hadden we niet, Ton was moe van het met , name file, rijden en we hebben ook veel regen gehad onderweg. Zijn hum stond trouwens ook nog niet naar een spelletje.

Zondag 29-08-2021 Vianden

Na het ochtendritueel de wandelschoenen aan en we lopen langs de Our naar het centrum. Ton heeft zijn goede humeur gelukkig terug, dat is wel net zo gezellig. Tjonge, wat kan die toch mopperen.

Er is een kabelbaan en we mogen er met Pip in. Ik heb dat ding eerst eens goed bekeken, denk altijd dat die kabels knappen als ik er in zit, maar het ziet er allemaal degelijk uit. Pip gaat rustig bij mij op schoot zitten en kijkt mooi rond. Gelukkig! Voor hetzelfde geld gaat ze over de zeik en zitten we met een blaffende, beweeglijke hond in dat ding. Maar nee hoor, het gaat prima.

Boven hebben we een mooi uitzicht over Vianden en haar omgeving.

We gaan niet met de kabelbaan terug naar beneden, maar we lopen en volgen het pad naar het kasteel. Met hond kunnen we niet naar binnen en ik moet eerlijk zeggen € 10,00 pp entree heb ik er niet voor over. Al zoveel kastelen van binnen gezien. Het is goed zo.

We zijn mooi op tijd terug bij de camper, we doen de deur open en het begint te regenen. De rest van de middag is het halen en brengen met het weer. Kan ik met mijn verslag beginnen, ik moet dat eigenlijk toch wel per 1 a 2 dagen bij gaan houden, anders gaat dat al die weken niet goed komen. Wat zijn we toch een stelletje brave hendriken. We voelde ons beide niet goed bij het feit dat we niet voor de overnachtingen betaalde. Nergens stond er iets aangeplakt, we zijn alleen afgegaan op wat die man mij heeft verteld. Dus netjes de munten in de automaat gegooid en een ticket voor de raam gehangen. Morgen gaan we verder naar Heudicourt sous les Cotes , een gemeente in het Franse departement Meuse en in het Regionaal Natuurpark Lorraine. https://www.france-voyage.com/frankrijk-steden/heudicourt-sous-les-cotes-20150.htm

Maandag 30-08-2021 Vianden -Heudicourt-sous-les Côtes  187km

We nemen afscheid van onze Limburgse buren, een leuke opa en oma met hun kleinzoontje en een prachtige hond en verlaten Vianden. We doorkruisen een groot gedeelte van Luxemburg en rijden Frankrijk binnen. Een klein stukje tol en via een aantal wereldsteden naar Heudicourt. In Hannonville maken we een pitstop,

Ton haalt een lekkere baguette bij de plaatselijke bakker en ik laat Pip even uit op het dorpsplein, nou ja dorpsplein, het mag eigenlijk geen naam hebben. Het dorpje Heudicourt telt slechts 137 inwoners, we gaan naar de camperplek aan Lac de Madine.  Er zijn plekken voor € 5,00 zonder voorzieningen en plekken voor € 13,00 pn met stroom en water. Dat laatste lijkt ons iets veiliger, er staan ook meer campers. We hebben een mooi plekje met uitzicht op het meer. Duister is alleen hoe het hier gaat met afrekenen. Er staat nergens een infobord, er staat geen zuil voor tickets. Vreemd. Ik vraag het aan een stel Nederlands die er al staan en ook voor hen is het een groot vraagstuk. Ze zijn gisteren aangekomen, er is ook niemand geweest om geld op te halen.

Er staat ook geen een camper met een kaartje voor het raam, het is voor iedereen onduidelijk. We wachten het dus maar af. Als we de inwendige mens verstrekt hebben, haalt Ton de fietsen van de camper en beginnen we aan de eerste fietstocht van deze vakantie. We volgen “route Le Lac” een mooie route van 20 km die langs het hele meer gaat.

Het weer is redelijk, zo nu en dan zon en 20 graden. Na terugkomst dachten we rustig te kunnen gaan zitten lezen, maar dit mislukt. Achter ons staat een Franse camper met 4 kinderen en die vinden onze Pip toch wel heel leuk. De rest van de middag hebben we dus 4 kinderen, ze poekelen rap Frans en we doen ons uiterste best het allemaal te volgen. Pip ging aan de lange lijn, krijgt een aantal “battons” voorgehouden om mee te spelen en ze wandelen wat af met hem. Het oudste manneke doet zijn uiterste best om te tolken en met handen en voeten uit te leggen wat ze allemaal bedoelen. Dit gaat zo door tot moeders roept dat ze gaan fietsen. Ondertussen is het wel tijd om met het eten aan de slag te gaan, zo vliegt de tijd. Als de zon onder is, wordt het fris en gaan we naar binnen.

We hebben een leuk contact met de buren, Mariëlle en Olaf  Meulensteens uit Meijel. Ze hebben een ijssalon en groepsaccommodatie in het centrum van Meijel en zijn beginnend camperaars. Ze vragen om tips, waar ze rekening mee moeten houden etc. Niet verkeerd om te doen, dan blijkt dat we in de afgelopen 14 jaar toch veel van het camperleven geleerd hebben. We hebben het hier wel gezien en zoeken de volgende bestemming uit. We willen ivm het weer, verder naar het zuiden en gaan richting Lyon, we zoeken in die buurt een camping en komen uit bij Cublize. Het is met de camper 6 uur rijden, als we het zat zijn, stoppen we eerder en zoeken we dan een stekje.

Dinsdag 31-8 Heudicourt-sous-les Côtes   Cublize

Pip heeft ons vroeg wakker, ze is helemaal hyper, ze wil er uit, jawel 07.00 uur. Het heeft een voordeel, ik kan genieten van een mooie zonsopgang aan het meer, er hangt wat nevel over het water. Niks mis met het uitzicht. Bij Mariëlle en Olaf is alles nog hermetisch dicht, live gedag zeggen zit er dus niet in. Briefje onder de ruitenwisser gelegd en ze nog een fijne vakantie gewenst, met een goede thuiskomst.

De reis verloopt voorspoedig en wij zijn het niet eerder zat, maar Pip wel.

Tegen de klok van 13.00 heeft ze het gehad. We zijn toch vaak genoeg gestopt, hebben er laten rennen, maar nee, ze is er klaar mee. Iemand een hondje?? Tjee zeg, ze blijft maar piepen en op een hele hoge irritante manier blaffen. Tegen drie uur zijn we bij camping Lac du Sapin, we melden ons aan de receptie, mondkapje is in Frankrijk nog verplicht. Bij de ingang hangt een hele riedel ivm covid, vaccinatie, q code etc, maar er is binnen niemand die er naar vraagt. Op internet werd gemeld dat er bij de tolpoorten controles zijn, maar ook daar hebben we niemand gezien, die ergens naar vroeg. https://www.france-voyage.com/frankrijk-steden/cublize-27341.htm

We krijgen een grote plek toegewezen, niet ver van het sanitair gebouw. We zijn snel geïnstalleerd en dan is het relax time. Boek en verder niet veel aanhalen.

Na het eten wandelen we een eind langs het meer en de avond is ook hier te kil om buiten te zitten, dus naar binnen. We zijn tot de conclusie gekomen dat het voor Pip te veel indrukken zijn, ze is zo nu en dan ook echt hyper. Pupillen als schoteltjes. Na rijp beraad besluiten om donderdag naar Bagnols te rijden en daar voor een week te gaan staan. De plekken hier zijn afgebakend en we zien alleen heggen, voor ons is dat niet zo’n probleem, ofschoon ik ook liever een plek met uitzicht heb, maar Pip hoort van alles en ziet niks. Dat wordt een rit van een uur of 3- 3/5,  moet toch te doen zijn voor haar. We gunnen haar een aantal dagen rust, zonder iedere dag nieuwe indrukken. Kijken of ze rustiger wordt.

Woensdag 1-9-2021 Cublize

We doen het rustig aan vandaag, voor de middag lekker met een boek in de zon gezeten. Na de middag komt Ton met het voorstel om een rondje langs het meer te lopen. Hij zegt dat, als hij met twee stokken loopt het moet lukken. Dus wandelschoenen aan en we maken een tocht van ongeveer 7,5 km langs het hele meer.  Het is hier een prachtige omgeving. De camping ligt in een park en voor gezinnen met kinderen is het een paradijs. Mogelijkheden te over: zwemmen, klimbos, trampolines, minigolf, waterfietsen, boten verhuur, paintballen, een kleine draaimolen, noem maar op, hier komen ze de vakantie wel door.

Als we terug zijn, is het weer heerlijk niksen met een boek in de zon.

Na het eten nog een wandeling van ruim 3 kilometer gemaakt, voor vandaag genoeg. Na de koffie pakken we alles weer in, luifel in, kunnen we morgenvroeg mooi op tijd wieberen. Het Nederlands elftal voetbalt tegen Noorwegen, dus het is niet moeilijk te raden hoe de avond wordt doorgebracht.

Donderdag 2-9-2021 Cublize- Bagnols sur Ceze.

We zijn mooi op tijd wakker, eten een cracker en gaan rijden. We hebben een prachtige route over de Col des Cassettes, klein smal weggetje, hopen dat we niks tegen komen!  Dus toch. Een klein vrachtwagentje en een Nederlandse personenauto. Gelukkig allebei op een stukje dat we elkaar goed kunnen passeren. Cublize ligt ongeveer 68 km ten westen van Lyon, na de col de Cassettes  (filmpje op tabblad video)en wat binnenwegen komen we weer op de Route de Solei. We stoppen bij een air, kopen een stokbrood en kaas en versterken de inwendige mens.

Als we weer op de snelweg zitten, passeren we een autotransporter met een kenteken uit Litouwen, vol met spik splinter nieuwe Volvo’s allemaal voorzien van een Nederlands kenteken??? Vreemd toch, het enige wat we kunnen bedenken is dat ze van een leasebedrijf zijn, maar dan nog in Frankrijk met een kenteken uit Litouwen? De handelsmarkt zit tegenwoordig toch vreemd in elkaar.

Rond de klok van 14.30 zijn we in Bagnols,  https://www.france-voyage.com/frankrijk-steden/bagnols-sur-ceze-9558.htm maken eerst een stop bij de Carrefour om wat inkopen te doen. Pip blijft voor de eerste keer alleen achter in de camper en God zij dank wordt het geen drama, ze houdt haar gemak. Ze heeft het overigens goed gedaan deze trip. Op de Col heeft ze nog wat gepiept, toen we daar eenmaal vanaf waren ben ik haar gaan verleggen vanaf het bankje, waar ze aan de veiligheidsgordel, zit naar het bed. Ik heb de riem aan de lattenbodem van het bed vast gemaakt, nu heeft ze wat meer bewegingsvrijheid en dit vindt ze prima. We hebben ze niet meer gehoord. Gelukkig.

Als we op de camping komen, zijn we stom verbaasd. DRUK!! Er staan er 4 voor de poort te wachten. Mooi, die rijden we voorbij, het is altijd zo geweest dat de receptie tot 16.00 uur gesloten is, je zoekt een plaatsje en vanaf 16.00 meld je je aan de receptie, geeft je plaats nummer op en klaar. We rijden naar het terrein waar we normaliter staan en dat ziet er niet goed uit. Op ons favoriete plekje 110 zien we Ab en Yvonne uit Nijmegen. Hij werkte, voor zijn pensioen,  bij de politie in Nijmegen en hij is samen  met nog een ex collega van Ton en zijn vrouw hier. We hebben hun voor twee jaar terug ontmoet. Wij waren toen met de caravan, stonden op een lage plek waar na een regenbui veel water bleef staan en het werd daar onder de bomen niet meer droog. Met zijn vieren hebben ze ons toen verhuisd. Niks geen luifel afgebroken, ieder een stok, Ton de mover en de hele handel verkast naar plek 110, die die morgen vrij was gekomen. Nu zijn ze er weer alle vier en ze weten ons te vertellen dat er dit jaar de mogelijkheid is geweest om te reserveren. Dat deden ze hier, tot op heden, in het naseizoen nooit. Hmm, hopelijk hebben ze nog een plekje. Ik loop na de receptie altijd door Yvette bemand maar ook dit is veranderd, er zit een Franse juffrouw, ze spreekt Engels, maar voor zover ik het volg heeft ze er nog niet veel kaas van gegeten. Zijn er nog plaatsen vrij? Ja hoor. Die niet gereserveerd zijn? One moment. Dan gaat ze in de computer kijken.  Onderweg ben ik die mensen van die 4 caravans/campers bij de ingang tegen gekomen met een plattegrond. Hebben die allemaal dezelfde plekken door gekregen? Dat weet ze niet, ze geeft mij 92, 93 en 99 door. Oké, ben benieuwd. Ton is bij Ab en Yvonne gebleven, ik loop terug en Yvonne zegt: “je kunt ook hier nog op het middenveldje gaan staan.”  We staan nog te overleggen en er wordt meteen een schuur open getrokken vanaf dat middenveld. “Dit zijn geen plekken, hier kunt u niet gaan staan, iedereen wil zijn privacy en zijn zon, niet kwaad bedoelt hoor.” bla bla bla.

Ton maakt die man even duidelijk dat het wel degelijk twee plekken zijn, dat we hier al jaren komen en dat we echt wel weten hoe het zit. Ik heb al geen zin meer om daar gaan te staan. Moet ik die vent ook nog iedere dag vriendelijk goedemorgen zeggen? Dacht het niet, zoek het uit. We kiezen voor 99. Daar staat de schotel van de tv wel vol in de bomen, hebben we dus geen ontvangst, maar we kunnen  nog altijd via de laptop of tablet kijken. We blijven een weekje hier en dan gaan we weer naar een nieuwe stek. We zijn snel geïnstalleerd. Na het eten een wandeling met Pip. Die loopt voor het eerst het water in, heeft de grootste lol. Wij ook, totdat ze in het zand gaat liggen rollen. Ze ziet er uit!!!  Ben benieuwd wat ze nu thuis bij de Kraay gaat doen. We kunnen nog best lang buiten zitten, het is snel donker maar de temperatuur is goed. Rond de klok van 23.00 zoeken we ons mandje op.

Vrijdag 3-9-2021 Bagnols sur Cêze

Vandaag alweer 22 jaar getrouwd. Wat vliegt de tijd voorbij zeg. In die 22 jaar al heel wat samen meegemaakt, veel mooie dingen, maar toch ook al wat voor de kiezen gehad. Wie niet? Op naar de 23. De weersvoorspelling voor vandaag is niet al te best. Bewolkt, regen en 21 graden.  Ton gaat een hengeltje uit gooien en ik ga met Pip door de wijnvelden struinen. Het duurt niet lang of de eerste regendruppels vallen naar beneden. In de verte rommelt het, dus terug naar de camping. Als ik bij de camper kom, is Ton ook al weer terug. Mooi de tijd om de blog bij te werken en te lezen vandaag. Als het goed is krijgen we ook wat meer ruimte op de camping, zo links en rechts horen we dat er morgen nogal wat richting huis gaan.

Zaterdag 4-9 tot donderdag 9-9-2021 Bagnols sur Ceze.

Niet veel gebeurd de afgelopen week. We zijn naar een andere plek verhuisd van 99 naar 114a en we staan weer naast het Duitse gezin waar we in 2019 ook naast gestaan hebben. Verder lekker gerelaxt.

Pip heeft haar eerste zwemlessen gehad en het gaat goed. Ik denk niet dat het een enthousiaste waterrat zal worden, maar ze strubbelt ook niet erg tegen. In het stukje Ceze waar we zwemmen, staat best wel wat stroming, dus ze zit gewoon aan de lijn. Ze zwemt een  stukje, maar ze is rap bij me en dan wil ze dat ik ze vast hou. Ze blijft dan wel rustig liggen.

De temperatuur is alle dagen rond de 30 graden, dus iedere dag nemen we een duik, we struinen met Pip door de wijnvelden, fietsen naar de winkel, draaien een machine was en verder is het rustig aan met een boek. Dinsdagavond zegt Ton tegen me; “we hebben nog wat stokbrood, we gaan de meervallen voeren”. Huh, meervallen zitten die hier dan?  Jazeker,  zegt hij.

Inderdaad er zwemmen verschillende meervallen hier bij de camping. ( filmpje op tabblad video)

Bij terugkomst ben ik, hoe dom kun je zijn,  op mijn goede bril gaan zitten, pootje afgebroken en zodanig dat het wel een nieuw montuur zal worden. Gelukkig heb ik nog een reserve bril bij me.

Woensdagmorgen zijn we even naar de markt geweest, was 3x niks, maar een paar kramen, dus we waren zo klaar, geen lekker Frans kaasje kunnen scoren. Nog een rondje gefietst, Ton plukt onderweg lekkere verse vijgen en terug naar de camping. We breken de twee zonneluifels af, dat scheelt morgenvroeg weer tijd. Ik werk de blog verder bij en als het mee zit kan het eerste stuk vandaag online.

Inmiddels hebben we een nieuwe bestemming gevonden. We gaan donderdag naar Isle sur la Sorgue, dat kennen we van de markt, maar we willen wel eens zien hoe het er, niet volgebouwd met , uit ziet. Er was niks mis met deze week rustig aan doen, maar nu zijn we het wel zat. Tijd om weer zaken te ondernemen. Morgen weer door.